Mijn Eigen Vorm

Vandaag was DE DAG! Ik stond op de Home Made Market met mijn waar. Van te voren was ik best gespannen, hoe zou het gaan verlopen? De zenuwen bleken voor niets want ik heb heel erg veel positieve en verrassende reacties gehad. Leuke gesprekken met nieuwsgierige mensen, veel kaartjes gegeven en ook nog kopjes en bakjes verkocht. Een goed gevoel. Ik heb iedereen vertelt dat alles mogelijk is en dat ik in principe alles op servies kan tekenen, mits in mijn eigen stijl. Ook servies dat al langer in iemands servies kast staat kan door mij onder handen genomen worden. Mail gerust voor meer informatie naar mcmdesoet@gmail.com. De nieuwe website komt deze zomer!

Bedankt iedereen voor de leuke gesprekken en veel plezier van je aankopen! Tot de volgende keer!

Aanstaande zondag is het zover: dan sta ik samen met mijn kopjes en meer dingen op de Home Made Marktet op de Frederik Hendriklaan in Den Haag! En ik moet zeggen, het voelt een beetje als uit de kast komen. Deze blog was al een eerste stap, maar wel heel veilig. Alleen mensen die het leuk vinden zeggen dat en de rest zegt niets. Maar op de markt, in de boze buiten wereld, ga ik het ook zien als mensen het iets minder leuk vinden. Dan lopen ze namelijk door, of nog erger ze gaan iets naars zeggen! Of overdrijf ik nu?

Ik ben er klaar voor, met mijn hele stapel servies (op de foto’s slechts een kleine sneak preview), een zelf gemaakt krijtbord voor de prijzen en een heleboel kaartjes in een gepimpt theedoosje. Zeker komen kijken hoor, er is namelijk nog veel meer te zien in mijn kraam (die ik deel met sytskedamsma.nl ) en op de rest van de markt. Tot zondag op De Fred!

Owja en ik heb de tekeningen op mijn kopjes laten registreren dus kopieren kan niet meer!

Ik heb een nieuwe schat het huis ingesleept: een tas vol oude lapjes en linnenkleedjes van mijn Opa en Oma. Van kleine kanten kleedjes en servetten (met initialen) tot wat grotere tafelkleden en stoffen onderzetters. Van het meeste weet ik nog niet zo goed wat ik er mee wil, maar er van tijd tot tijd naar kijken maakt me ook al best gelukkig. Van de beige servetten met rode lijntjes ga ik nieuwe kussens maken voor bij de eettafel bank. Dat komt vast een keer terug op de blog.

Oh en dan wilde ik nog een oproepje doen: Als je thuis van die kleine kanten kleedjes hebt en je staat op het punt ze weg te gooien of er een poetsdoek te van maken (barbaar!): niet doen! Doneer maar aan mij.

Ik maak graag tijd voor een bezoekje aan een woonwinkel, en deze stond al heel lang op mijn lijstje: Jolandelijk. Het ligt niet meteen om de hoek en het is ook niet zo groot dat je er een ruime middag mee kunt vullen, allemaal redenen waarom het er steeds niet van kwam. Maar, vorige week was de tijd ineens rijp en ben ik samen met een vriendin naar het Noord-Hollandse Twisk gereden. De winkel was inderdaad niet erg groot, maar dat maakte niets uit, elk hoekje heb ik minstens vijf keer bekeken en nog heb ik denk ik lang niet alles kunnen zien. Er lagen zoveel schatten! Ik heb me uiteindelijk ingehouden, de buit bestond uit een 100 jaar oude mangel doek (komt later een keer op de blog terug) en een klein speeldoosje. Na het rondkijken hebben we in de tuin nog een lekker stuk appeltaart gegeten met thee, dat kan daar namelijk ook.
Conclusie: een ware schatkamer die een bezoek meer dan waard is en met taart en thee toch nog een soort middag vullend programma heeft.

Oh en als je een zonnige dag uitzoekt om erheen te gaan is het rijden door Noord-Holland ineens ook erg leuk. Ik wist niet dat je daar zulke leuke dorpen (of beledig ik nu kleine stadjes?) hebt.

Afgelopen vrijdag ben ik samen met een VRIENDIN naar een tentoonstelling geweest in NEST, Den Haag. De tentoonstelling ging over de harde en slechte kant van ‘moeder natuur’. ‘De mens maakt de natuur kapot’ is een veel besproken onderwerp de laatste jaren, terecht als je het mij vraagt. Bij deze tentoonstelling werd dit onderwerp omgedraaid: de natuur maakt alles van de mens kapot. Ik ben zelf steeds meer bezig met de natuur en het milieu, zie eerdere posts, dus een interessant uitje voor mij.

We waren op uitnodiging van Maartje Korstanje (een goede bekende van mijn vriendin) naar de opening gekomen. Ik bewonder haar werk al een tijdje op afstand en het was dan ook erg leuk om eens iets van haar werk van dichtbij te mogen aanschouwen. De grote sculptuur die je op de afbeeldingen ziet is van haar. Een soort van reuze insect (hij lijkt me stervende of al dood) is gemaakt van allemaal kleine stukjes over elkaar geplakt karton. Dit levert een prachtige structuur op, iets waar ik erg van hou.  Van dichtbij is het werk net een soort schilderij met allemaal bruin/geel en oranje tinten. Schitterend.

Binnenkort ga ik ook naar de tentoonstelling die nu in het GEM is ‘JA NATUURLIJK‘, waar meerdere werken te zien zijn van kunstenaars die allemaal iets met de natuur van doen hebben.